Van zonsondergang tot zonsopgang

Haa allemaal!

Hoe is het met jullie in Holland? Met ons gaat het prima!
Na een weekje vakantie kunnen we er weer helemaal tegenaan en dat is ook wel nodig, want volgende week hebben we onze tussenbeoordeling voor stage.
Afgelopen week hebben we weer veel meegemaakt. Hoe kan dat anders als je in Nepal bent? Maandag begon onze reis naar het zuiden van Nepal, naar het nationale natuurpark. De reis duurde 6 uur. Bij aankomst bij ons hotel bleek dat men onze kamer dubbel had geboekt (typisch Nepal). De eerste nacht mochten we in het hotel slapen en de tweede nacht zouden we in een toren moeten slapen in de jungle. In het hotel vond men ons geluksvogels dat we in de jungle mochten slapen; sommige toeristen schijnen dit helemaal geweldig te vinden en betalen hier flink voor. In het hotel hadden we een prachtige kamer. Naïef als we waren, dachten we eenzelfde soort kamer in de jungle te treffen. Verderop meer hierover.
Die maandag kregen we een rondleiding door het dorpje, zagen we de zonsondergang en kregen we een culture avond met traditionele Nepalese dans en zang. Na een heerlijke nacht in het hotel begon de dinsdag met een safari door de jungle op een olifant. Verwonderd dat de kleine mens zelfs een olifant in bedwang kon houden, kregen we een groot deel van de jungle te zien. Op een gegeven moment ging het zelfs in galop achter een neushoorn aan. Onze jungle ervaring werd gevolgd door een kano tocht, waarbij we krokodillen zagen. We werden bij het zien van de eerste krokodil gerustgesteld dat het een visetende krokodil was, maar verderop kwamen we alsnog oog in oog met een vleesetende krokodil. Gelukkig had hij blijkbaar totaal geen trek in ons, want hij lag heerlijk in de zon op het land. ’s Middags hebben we met een gids een wandeling gemaakt door de jungle. Voordat we startten kregen we nog even instructies mee met wat te doen als je oog in oog komt met een neushoorn, beer of tijger. De olifant werd niet genoemd… De gids wist alle geluiden en geuren van de jungle te herkennen en spoorde een neushoorn met een jonkie voor ons op.
Na deze wandeling begon het avontuur pas echt. Onze gids wenkte ons en vertelde dat hij ons naar de jungle toren voor de overnachting zou brengen. Dit keer niet met een pick up, maar achterop de motor. Wij: en onze bagage dan? ‘Die komt wel, doe relax’, was het antwoord. Vrij vertaald: ‘zeur niet’. Daar gingen we dan, met z’n drieën op de motor, dwars door de jungle op weg naar de toren. Soms moesten we even onze ogen dichtknijpen, maar ondanks dat was het een geweldige rit. Aangekomen bij de toren waren we toch niet helemaal gerust op onze bagage. Dus toch maar een keer vragen. Antwoord: ‘die heb je niet nodig joh, alles is hier aanwezig.’ Dat wil zeggen: dekens waren aanwezig. De toren bleek een verschrikking. Nix geen zacht bed of badkamer. Geen stromend water en vrij toegang voor alle insecten. Oei, daar ging ons vakantiegevoel. Maar zo snel waren ze niet met ons klaar. Wil onze gids de bagage niet laten komen, prima, dan vragen we het de directeur. En ja, de bagage werd dan toch maar geregeld. Een zacht bed werd alsnog gecreëerd door alle dekens die er te vinden waren in de toren op elkaar te stapelen. We gingen maar snel slapen in de hoop dat het gauw ochtend zou worden en we onze reis konden vervolgen.
Woensdag brak eindelijk aan. De dag waarop we verder reisden naar Pokhara en het vakantiegevoel terugkeerde. We hebben ons ontzettend verbaasd dat Pokhara ook een onderdeel van Nepal is. Het kon zo doorgaan voor een westerse stad met restaurantjes, toeristische activiteiten en blanke mensen. We verbleven in een gasthuis met een ontzettend gastvrije gastheer. Wij voelden ons thuis! Hoewel alles westers leek, bleek de eigenaar een rasechte Nepalees. Wat zijn we dat tijdens ons verblijf in Nepal gaan waarderen! Als je binnenkomt, kun je de eigenaar niet passeren zonder minstens een kopje thee te drinken, te vertellen hoe je dag was en wat je nu gaat doen.
De donderdag was fantastisch. We hebben geparaglide; met een parachute van de top van een berg naar beneden. Genietend van de machtige bergen. Ook hebben we over het meer gevaren waar Pokhara bekend om staat. Met een logge boot en twee halve peddels was het echt spierballen trainen om het meer rond te komen.
Tegen de tijd dat jullie in Holland gingen slapen op donderdag begon onze vrijdag. Om maar liefst kwart over 4 (lokale tijd) stonden we op en nog half slapend werden we door de taxichauffeur opnieuw naar de top van de berg gebracht. Dit keer om de zonsopgang over het Himalaya gebergte te bekijken. Van pikdonker zagen we de hemel langzaam verkleuren, totdat de zon als een vuurbal opkwam en het licht tegen de witte bergen weerkaatste! Machtig mooi! Na een ontbijt op de top zijn we lekker sportief naar beneden gewandeld, samen met een jong Australisch echtpaar. Dat is ook echt iets waar wij hier van genieten: we ontmoeten zoveel mensen van over de hele wereld, waardoor we met mensen in gesprek raken, waarmee we anders nooit in contact zouden zijn gekomen.
Zaterdag zijn we weer veilig teruggekomen in het nog kouder wordende Anandaban! Gelukkig hebben we een kacheltje kunnen fiksen. Hoewel deze meer licht dan warmte produceert, zijn we er helemaal blij mee. Alleen al omdat het wat anders is dan het kille tl-licht.
Deze week staan we op de operatiekamer en dat zullen we in ons volgende blog uit de doeken doen.

Liefs Marjolein & Deliana