Eerste stagedag
Door: Marjolein & Deliana
Blijf op de hoogte en volg Deliana en Marjolein
10 Oktober 2014 | Verenigde Arabische Emiraten, Dubai
Haaa allemaal,
Gisteren hebben we onze eerste stagedag gehad.
De dienst begint met morning prayer. Dat wil zeggen dat al het personeel bij elkaar komt in een gebouwtje. Eén iemand opent dan de dag. Eerst wordt gezongen, vervolgens wordt uit de Bijbel gelezen en wordt hier iets over gezegd. Dan wordt gebeden. Direct daarna vind de overdracht plaats van de diensten.
We vonden het allebei heel bijzonder dat de dagdienst op deze wijze wordt geopend. Ook al ging alles in het Nepalees en konden we er niets van verstaan, toch is het mooi!
Na de overdracht was er een soort les voor verpleegkundigen en artsen over het gebruik en toedienen van zuurstof middels verschillende manieren. Onze eerste klinische les en dat op de eerste dag! Dit was wel in het Engels!!
De hoofdzuster (ja, die heb je hier nog) verwees Deliana naar de chirurgische afdeling en Marjolein naar de interne afdeling. Het is de bedoeling dat we hier 2 weken stage lopen en dan wisselen voor 2 weken. Hierna gaan we weer naar andere afdelingen.
’s Ochtends was het vooral de kat uit de boom kijken, niets snappen van wat er gedaan werd en maar achter iemand aan lopen. De artsenvisite werd gedaan. Later in de morgen leek het alsof iedereen wat gewend was aan een stagiaire en vertelden de zusters en dokters ons dat we gerust vragen mochten stellen. Daarna was het lunch time. Wel een uur lang, wow! In de middag leek het rustiger op de afdelingen en hebben we veel gepraat met de verpleegkundigen. Zij vonden het erg grappig om ons wat Nepalese woorden te leren en soms werd er hard gelachen als we iets verkeerd zeiden . Veel verpleegkundigen zijn van ongeveer dezelfde leeftijd en kunnen behoorlijk goed Engels! Dat is voor ons echt leuk en fijn om contact te maken.
Na onze dienst zijn we een stukje gaan wandelen richting het plaatsje Lele. Al snel haalden we een man in die een praatje met ons aanknoopte. Hij bleek een verpleegkundige te zijn op de lepra afdeling. We werden uitgenodigd voor de thee. Hoe bijzonder, hij kent ons niet eens en direct worden we op de thee uitgenodigd. Dit is Nepalese gastvrijheid dachten we! Bij het eerste stalletje dat we tegenkwamen konden we gaan zitten en kregen we thee. Toen we daarna verder wandelden werden we vergezelschapt. Ook dit hoort bij de Nepalese cultuur. Men vind het maar vreemd dat we alleen gaan wandelen, geloof ik.
’s Avonds waren we uitgenodigd om te komen eten bij een verpleegkundige samen met Aline en Anne-Sophie. In ons vorige blog zijn we vergeten te vertellen wie zij zijn: zij hebben 2 jaar geleden hun stage gelopen in Anandaban en zijn nu afgestudeerd. Zij zijn op vakantie in Nepal. Vandaag zijn zij naar Katmandu vertrokken om morgen weer naar Nederland te reizen. We hebben heerlijk gegeten bij de verpleegkundige, ditmaal totaal niet pittig. Ze had rekening gehouden met haar gasten! ’s Avonds hebben we nog wat spelletjes gedaan en toen zijn we snel gaan slapen, want we waren echt ontzettend moe van alle indrukken en belevenissen.
Vandaag hadden we heerlijk een dag vrij. We hebben een heel stuk gelopen in de omgeving en die is echt ontzettend mooi. We kwamen door kleine dorpjes en zagen van de buitenkant hoe mensen daar leven. Toen kwamen we bij een hangbrug, over een rivier. Eerst dachten we: durven wij daar wel overheen? Maar toen we zagen dat er zelfs motoren overheen gingen (dat kan hier) durfden we het aan. Ook speelden veel kinderen op de brug en probeerden ons bang te maken door heel hard te schommelen. Helaas, dat is ze niet gelukt. Na een mooie wandeling waren we weer terug en vanavond eten we wederom daal bhaat tarkari (rijst met linzensoep eroverheen en een mengsel van aardappelen en wat groenten die doordrenkt zijn met een saus van pittige kruiden).
Het heeft ons tot nu toe veel geholpen dat we vooraf aan ons vertrek naar Nepal met studenten afgesproken hebben die al in Nepal zijn geweest. Zij hebben veel van onze vragen beantwoord en daarom waren we er al wat voorbereid op eetgewoonten, hoe we het water moeten drinken, wat we vooral niet moeten doen en enkele andere gewoonten.
We zullen ook foto’s bijvoegen, zodat jullie en beeld krijgen van het hoe wat waar.
Tot snel en laat vooral ook uit Nederland horen, dat vinden we echt ontzettend leuk!
Liefs,
Marjolein & Deliana
Gisteren hebben we onze eerste stagedag gehad.
De dienst begint met morning prayer. Dat wil zeggen dat al het personeel bij elkaar komt in een gebouwtje. Eén iemand opent dan de dag. Eerst wordt gezongen, vervolgens wordt uit de Bijbel gelezen en wordt hier iets over gezegd. Dan wordt gebeden. Direct daarna vind de overdracht plaats van de diensten.
We vonden het allebei heel bijzonder dat de dagdienst op deze wijze wordt geopend. Ook al ging alles in het Nepalees en konden we er niets van verstaan, toch is het mooi!
Na de overdracht was er een soort les voor verpleegkundigen en artsen over het gebruik en toedienen van zuurstof middels verschillende manieren. Onze eerste klinische les en dat op de eerste dag! Dit was wel in het Engels!!
De hoofdzuster (ja, die heb je hier nog) verwees Deliana naar de chirurgische afdeling en Marjolein naar de interne afdeling. Het is de bedoeling dat we hier 2 weken stage lopen en dan wisselen voor 2 weken. Hierna gaan we weer naar andere afdelingen.
’s Ochtends was het vooral de kat uit de boom kijken, niets snappen van wat er gedaan werd en maar achter iemand aan lopen. De artsenvisite werd gedaan. Later in de morgen leek het alsof iedereen wat gewend was aan een stagiaire en vertelden de zusters en dokters ons dat we gerust vragen mochten stellen. Daarna was het lunch time. Wel een uur lang, wow! In de middag leek het rustiger op de afdelingen en hebben we veel gepraat met de verpleegkundigen. Zij vonden het erg grappig om ons wat Nepalese woorden te leren en soms werd er hard gelachen als we iets verkeerd zeiden . Veel verpleegkundigen zijn van ongeveer dezelfde leeftijd en kunnen behoorlijk goed Engels! Dat is voor ons echt leuk en fijn om contact te maken.
Na onze dienst zijn we een stukje gaan wandelen richting het plaatsje Lele. Al snel haalden we een man in die een praatje met ons aanknoopte. Hij bleek een verpleegkundige te zijn op de lepra afdeling. We werden uitgenodigd voor de thee. Hoe bijzonder, hij kent ons niet eens en direct worden we op de thee uitgenodigd. Dit is Nepalese gastvrijheid dachten we! Bij het eerste stalletje dat we tegenkwamen konden we gaan zitten en kregen we thee. Toen we daarna verder wandelden werden we vergezelschapt. Ook dit hoort bij de Nepalese cultuur. Men vind het maar vreemd dat we alleen gaan wandelen, geloof ik.
’s Avonds waren we uitgenodigd om te komen eten bij een verpleegkundige samen met Aline en Anne-Sophie. In ons vorige blog zijn we vergeten te vertellen wie zij zijn: zij hebben 2 jaar geleden hun stage gelopen in Anandaban en zijn nu afgestudeerd. Zij zijn op vakantie in Nepal. Vandaag zijn zij naar Katmandu vertrokken om morgen weer naar Nederland te reizen. We hebben heerlijk gegeten bij de verpleegkundige, ditmaal totaal niet pittig. Ze had rekening gehouden met haar gasten! ’s Avonds hebben we nog wat spelletjes gedaan en toen zijn we snel gaan slapen, want we waren echt ontzettend moe van alle indrukken en belevenissen.
Vandaag hadden we heerlijk een dag vrij. We hebben een heel stuk gelopen in de omgeving en die is echt ontzettend mooi. We kwamen door kleine dorpjes en zagen van de buitenkant hoe mensen daar leven. Toen kwamen we bij een hangbrug, over een rivier. Eerst dachten we: durven wij daar wel overheen? Maar toen we zagen dat er zelfs motoren overheen gingen (dat kan hier) durfden we het aan. Ook speelden veel kinderen op de brug en probeerden ons bang te maken door heel hard te schommelen. Helaas, dat is ze niet gelukt. Na een mooie wandeling waren we weer terug en vanavond eten we wederom daal bhaat tarkari (rijst met linzensoep eroverheen en een mengsel van aardappelen en wat groenten die doordrenkt zijn met een saus van pittige kruiden).
Het heeft ons tot nu toe veel geholpen dat we vooraf aan ons vertrek naar Nepal met studenten afgesproken hebben die al in Nepal zijn geweest. Zij hebben veel van onze vragen beantwoord en daarom waren we er al wat voorbereid op eetgewoonten, hoe we het water moeten drinken, wat we vooral niet moeten doen en enkele andere gewoonten.
We zullen ook foto’s bijvoegen, zodat jullie en beeld krijgen van het hoe wat waar.
Tot snel en laat vooral ook uit Nederland horen, dat vinden we echt ontzettend leuk!
Liefs,
Marjolein & Deliana
-
10 Oktober 2014 - 15:06
Jeanette Siemerink:
Ha Deliana en Marjolein,
Leuk om weer wat van jullie te lezen!
Ik zie jullie zo schommelen op de brug, hahaha.
Fijn dat jullie daar zo worden opgenomen en meegenomen ;-).
Hier is verder alles goed.
Vandaag mooi weer, maar we hebben ook al herfstdagen gehad deze week.
Regen, wind, hagel en onweer, brrrrrr.
We komen geloof ik maar snel naar de zon :-)
Groetjes uit zonnig Rijssen -
10 Oktober 2014 - 16:08
Willemien:
Hey Deliana en Marjolein,
Wat leuk om jullie enthousiaste verhalen te lezen! Volgens mij hebben jullie het goed naar jullie zin!
Liefs,
Willemien -
10 Oktober 2014 - 22:37
Addie:
super dat jullie veilig zijn aangekomen en en start gemaakt hebben in het ziekenhuis. Fijn dat Anne Sofie en Aline jullie nog wat hebben kunnen introduceren. Geniet van alle uitdagingen en sterkte met de dingen die niet zo makkelijk zijn.
tot een volgend blog,
Addie. -
11 Oktober 2014 - 12:21
Joline:
Hahaha dames! Wat een leedvermaak kunnen die Nepalezen hebben he! En dan denk je dat je hen foutloos nazegt en je geen verschil hoort tussen hun woord en jouw woord... En toch is t fout... Hoe kan dat nu ;-) En zij maar lachen! Zo herkenbaar.
Jullie foto's zijn ook leuk! Vooral die laatste zonsondergangs foto! Die heb ik ook :) LIKE!
En, hoe is t om op zaterdag de zondag te houden? En de kerk.. Ben benieuwd naar meer verhalen.
Liefs, Joline -
11 Oktober 2014 - 21:52
Martie Visscher:
Marjolein en Deliana,
Jullie zijn goed bezig! Al drie reisverslagen in de eerste week. Ga zo door! We zien er elke keer weer naar uit en lezen ze met heel veel belangstelling.
De geplaatste foto's zijn niet echt Nepalees. Wij zijn benieuwd hoe het er daar uit ziet.
Morgen een goede zondag. Het zal wel vreemd voor jullie zijn. We denken aan jullie.
Groeten van ons allemaal! -
11 Oktober 2014 - 23:17
C.F. Van Der Meij-Doorn:
Hallo meiden,
Waarschijnlijk zijn jullie al naar bed, ik ben een beetje laat, maar ik wilde al jullie verhalen nog even lezen. Leuk! Heel bijzonder om op zo'n manier met een andere cultuur kennis te maken. Om te zien, dat ook daar mensen uit de Bijbel lezen. En wie weet, in God geloven. Een van de Canadese psalter luidt: Christ shall have dominion over land and sea! Is dat niet bijzonder?
Morgen een goede (zon)dag en hartelijke groeten, mevr. Van der Meij uit Langbroek -
13 Oktober 2014 - 21:40
Ineke Brinks:
leuk om jullie te volgen een hele ervaring zo mooi hoor succes met jullie stage groetjes uit d Nijlandstraat
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
